یادی از گذشته ها | ||||||||
|
ملکمطیعی (زاده۱۳۰۹تهران) بازیگر، سینما، تلویزیون و کارگردانایرانی. مهمترین آثارناصر ملک مطیعی فارغالتحصیل رشته تربیت بدنی دانش سرای عالی تهران است و قبل از آن که به سینما بیاید معلم ورزش دبیرستانهای تهران بود. او وقتی به سینما آمد و محبوبیت کسب کرد به فعالیت در تئاتر (۱۳۳۵) و دوبله فیلم (۱۳۳۸) پرداخت.
ملکمطیعی از سال ۱۳۴۱ با پوشيدن لباس جاهلها و کلاه مخملیها، که پیش از او عباس مصدق و مجید محسنی به تن کرده بودند، در نقشهایی ظاهر شد که فردین جز دو بار در فیلمهای زنها فرشتهاند (اسماعیل پورسعید ، ۱۳۴۲) و ایوب (فریدون ژورک ، ۱۳۵۰) حاضر به پوشیدن آن لباسها و ایفای نقششان نشد. ملک مطیعی در فیلمهای کلاه مخملی (اسماعیل کوشان ، ۱۳۴۱)، با معرفتها (حسین مدنی ، ۱۳۴۲)، مردها و جادهها ناصر ملک مطیعی ، ۱۳۴۲)ابرام در پاریس (اسماعیل کوشان ، ۱۳۴۳)، سالار مردان (نظام فاطمی ، ۱۳۴۷) و مردان روزگار (مازیار پرتو ، ۱۳۴۸) با کت و شلوار مشکی، پیراهن سفید و کفش چرمی نوک تیز، کلاه مخملی و دستمال ابریشم یزدی و تسبیح شاه مقصود، اگرچه مصداق زندهای از نمونه اجتماعی سنخ «جاهل» نبود، مجموعه احوالاتش، به ویژه حرکات دستهاا و بالا انداختن ابرو، با تکیه کلامها ونقلهایش عامه بیندگان را مجذوب خود کرد. اگر ملک مطیعی تا قبل از «قیصر» (مسعود کیمیایی ، ۱۳۴۸) و ایفای نقش «داش فرمان» همراه با پوشیدن لباس کلاه مخملی در نقشهای مرد روستایی «عروس دهکده»، «ترکمن» (آراس خان) افسر نیروی دریایی (پاسداران دریا)، شاه عباس کبیر (حسین کرد)، رییس دزدها (هاشم خان)، پزشک (فرار از حقیقت) و مانند اینها ظاهر میشد، پس از موفقیت «قیصر»، که نقش کوتاهی هم در آن داشت یک سر به ایفای نقشهای کلاه مخملی دعوت میشد: «علی بی غم» (عباس کسایی ، ۱۳۴۹)، رقاصه شهر (شاپور قریب ، ۱۳۴۹)، «طوقی» (علی حاتمی ، ۱۳۴۹)، «مرید حق» (نظام فاطمی ، ۱۳۴۹)، «سه قاب» (ذکریا هاشمی ، ۱۳۵۰) و «کاکو» (شاپور قریب ، ۱۳۵۰) شماری از این فیلمها است.
کارگردان فیلم نقل کردهاست: «مشکل میشود با بازیگری جا افتاده طرف شد. من سعی میکردم حرکت ابرو را از ملک مطیعی بگیرم، میدیدم این بار غبغب میگیرد. مواظب غبغبش بودم، دستش حرکت اضافی میکرد. خب تا چه اندازه میتوان مواظب بود؟ این است که در بت، ناصر همانی است که بوده.»[۱] فیلم شناسی
«گرداب» (حسن خردمند ، ۱۳۳۲)
|